woensdag 30 maart 2011

Afspraak bij de kinderarts.

Hoi kanjer,

We mogen weer naar het ziekenhuis, dit keer hier in Enschede. Een afspraak omdat je een paar weekjes geleden opgenomen bent geweest. Ik doe je eerst even in bad en voor het eerst gaat dit zonder gehuil! Je geniet zichtbaar en stopt je duimpje in de mond. Ook het aankleden gaat heel relaxed! Wat een verademing!

In het ziekenhuis mogen we meteen naar de behandelkamer.
Je lengte word gemeten, je bent nu 65 cm lang en ook word je gewogen, je weegt nu 6875 gram. Mooie score's hoor! De kinderarts wil weer alles weten van het wel en wee van de operatie. Ze vind je er erg goed uit zien en is heel tevreden over je. De afspraak die we nog staan hadden, word verschoven naar een later tijdstip. Ze vind het erg leuk om je te zien, maar nu het zo goed gaat hoeft het niet meer zo vaak.
Wel moeten we nog een afspraakje inplannen voor een echo van je heupjes. Dit kan aanstaande vrijdag al, dat is mooi snel.
In juni mogen we weer komen.

Knuf knuf.

dinsdag 22 maart 2011

Het gaat goed met je!

Hoi kanjer,

Je bent weer helemaal jezelf, je eet lekker je fruit en drinkt alle flessen goed leeg.
Je slaapt van 18.30 uur tot +/- 8.00 uur en bent verder erg vrolijk.
Wat fijn dat het zo lekker gaat!
Het badderen gaat ook al wat beter, heel erg fijn.
Nog een week en dan mag je armpje weer normaal naast je liggen en dan gaat de fysio weer beginnen.
We zijn erg benieuwd hoe het zich verder allemaal gaat ontwikkelen, ook al zullen we daar nog wel even geduld voor moeten hebben.
Hoe dan ook, we zijn supertrots op je!

Dikke knuf.

zaterdag 19 maart 2011

Open dag in het ziekenhuis.

Hoi Thijs,

Vandaag is de dag van de zorg en gaan we even kijken in het ziekenhuis.
We beginnen aan de route en al snel treffen we de eerste bekende. Het is je kinderarts, die dolgraag wil weten hoe het met je gaat. Als we haar bij gepraat hebben gaan we verder, een verdieping hoger is de neonatologie, daar komen de verpleegsters ook al meteen op je af. We zien ook Jan de fysiotherapeut. Hij is net als iedereen erg nieuwsgierig hoe het met je gaat. Op de verlosafdeling treffen we de verpleegster die bij de bevalling is geweest en als we bijna bij de auto zijn treffen we de arts-assistente van de kinderarts die je elke dag bezocht heeft toen je op de neo lag. Het was een dagvullend program zo, maar wel erg leuk dat iedereen nog zoveel belangstelling voor je heeft!

Dikke knuf.

dinsdag 15 maart 2011

In bad...

Hey kereltje,

Vanochtend toen je zus op school was bedacht ik mij dat ik je wel eens even lekker in bad kon doen. Ik hoopte op een ontspannend badje voor jou (en mij).
Het uitkleden vond je al niet zo leuk, het badje was nog drie maal erger en tijdens het aankleden krijste je alles bij elkaar. Het zweet brak mij aan alle kanten uit en ik heb maar even lekker met je mee gehuild.. Pff, wat voelde ik mij naar.. Voorlopig laten we het badderen nog maar even zitten, waarschijnlijk is het allemaal heel erg gevoelig. Ik ga je er de eerste week nog niet weer mee plagen. Hopelijk gaat het de volgende keer weer wat beter.

Knuf.

donderdag 10 maart 2011

De dag dat je uit de schelp mag!

Hey kanjer,
Vandaag is het best spannend, want je mag uit de schelp!
Voor de laatste keer knipt papa het verband los.

En dan mag je er echt uit!

We vinden het best spannend om te zien wat je gaat doen.
Ik heb er een klein filmpje van gemaakt, kijk maar:





Al snel kijk je van links naar rechts en weer terug. Wat zal het raar zijn voor jou na twee weken alleen naar boven te hebben gekeken. We moeten gewoon even wennen om je weer te zien zonder schelp, je lijkt zo anders nu. Ook het oppakken gaat weer wat onwennig, want de stabiliteit is helemaal weg. We doen je even in bad, zodat je weer lekker fris word, maar dit vind je nog niet zo leuk. Snel kleden we je weer aan en nu mag je linkerarmpje nog 3 weken onder de romper gedragen worden. Dit is er voor dat we je nog niet te snel weer op de normale manier oppakken. Maar als het goed is, is het allemaal al goed genezen in je nek.
Dit hebben we gelukkig allemaal achter de rug.
Wat is het fijn om weer lekker met je te kunnen knuffelen zonder dat harde gipsen ding!

Dikke knuf.

dinsdag 8 maart 2011

Hoe het nu gaat.

Hoi kanjer.

Inmiddels zijn we een aantal dagen verder en het gaat heel goed! Je drinkt alles weer leeg en hebt je oude ritme helemaal terug. Je slaapt het klokje weer rond, ondanks dat je in de schelp niet zoveel bewegingsruimte hebt. Nog een paar dagen en dan mag je er uit. We kijken erg uit naar deze dag!

Afgelopen weekend ben je mee geweest naar een aantal carnavalsoptochten. Je lag in de maxicosi en kon zo mooi alles zien. De mensen dachten dat we je verkleed hadden als mummie, hihi, dat was wel grappig.
Ze schrikken wel als we vertellen waarom je er zo uit ziet.

Het is ook allemaal best heftig, maar inmiddels hebben we het wel aardig een plekje kunnen geven. Het is erg fijn dat de operatie nu achter de rug is en we naar een zo goed mogelijk herstel toe kunnen werken.
Al komt er af en toe ook nog wel een beetje woede naar boven. Je gunt niemand een handicap. De manier waarop je deze gekregen hebt maakt het er niet makkelijker op. Het had niet hoeven gebeuren. Gelukkig weet jij straks niet anders en groei je er wel mee op.
Je word vast een heerlijk mens! Je bent nu in ieder geval al een heerlijke baby!

Dikke knuf.

vrijdag 4 maart 2011

De dag van het ontslag in ons eigen ziekenhuis!

Hoi kanjer.

Je drinkt steeds beter en dat betekent dat je naar huis mag! Mama gaat in de ochtend eerst werken en word opgehaald met dit heugelijke nieuws! De verpleging wil dat we de sonde nog 1 dagje voor de zekerheid laten zitten, maar deze is sinds gisteravond niet meer gebruikt.

Samen met papa ga ik je ophalen. Thuis verwijder ik de sonde meteen. We geven je wel een extra fles als je niet alles helemaal leeg drinkt. En mocht het echt niet willen, bellen we het ziekenhuis wel even weer. Daar kunnen ze je zo weer een nieuwe geven, als het nodig is.

In huis gaat het verder prima, je drinkt bijna je flessen weer helemaal leeg. Super!
Je keuvelt ook weer lekker en ook je mooie lachje mogen we weer als vanouds bewonderen.

Dikke knuffel.

donderdag 3 maart 2011

De tweede dag in ons eigen ziekenhuis.

Hoi Thijs,

Als we bij je komen, vinden we je totaal niet lekker in orde. Je bent heel witjes en huilerig.
Het drinken gaat nog steeds erg matig en we geven aan dat we liever hebben dat je pas naar huis gaat als je goed inorde bent.
Liever een dagje langer in het ziekenhuis, dan dat we je na een dag weer retour moeten brengen.

Na ons bezoekje gaan we Ilse weer ophalen die nog een nachtje bij oma heeft geslapen. 's Middags komt papa even alleen bij je en ook in de avond gaat hij alleen. Je grote zus is ook ziek, dus wil ik niet met haar trekken. Bij papa drink je in de avond bijna je hele fles leeg, daar zijn we erg blij mee!
Je oogt ook al weer wat lekkerder in orde. Erg fijn!
Verder doe je het prima, je slaapt telkens lekker en bent vrij rustig. Af en toe laat je je horen en dan knuffelen ze even met je.

Je doet het super!

woensdag 2 maart 2011

De eerste dag in ons eigen ziekenhuis.

Hoi kereltje,

Je drinkt nog steeds erg matig en krijgt het meeste door de sonde binnen. Je ligt op een kamertje alleen en ze zetten je af en toe in de maxicosi op het bed, zodat je naar buiten kan kijken. Ook staat de televisie aan zodat je daar ook een beetje naar toe kunt kijken. Je bent door je schelp erg beperkt met rondkijken.

De kinderarts is geweest en ze hebben je minimum drinken op 700cc gezet. Dat moet je binnen krijgen. Omdat wij zelf sondevoeding kunnen geven, mag je morgen misschien weer naar huis. Er is verder nog een kweekje van je ontlasting genomen, omdat deze zo dun is. Het vermoeden is dat je een buikgriepvirus te pakken hebt.

We wachten af en hopen dat je snel weer beter gaat drinken.

Tot morgen kanjer.

dinsdag 1 maart 2011

Opname in ons eigen ziekenhuis.

Hoi kanjer,

De nacht is goed verlopen, je bent 1x wakker geweest. Je drinkt telkens kleine beetjes, maar nog lang niet genoeg. Oma komt in de loop van de ochtend Ilse terug brengen. Wat fijn om haar ook weer in huis te hebben! Het drinken van je fles gaat weer matig en dan besluiten we toch de kinderarts hier in de stad te bellen.

Als we aangeven dat je ook niet plast, willen ze je toch graag even zien. Papa gaat alleen met je op pad en een paar uur later komt hij alleen weer terug.
Ze hebben je gehouden om je te observeren en eventueel weer een sonde in te brengen, want je zal toch vocht binnen moeten krijgen.

Ik bel oma op en we mogen Ilse weer terug brengen, zodat we naar je toe kunnen in de avond.
Als je die fles weer niet leeg drinkt, is dat de druppel. Je krijgt weer een neussonde in. Ik moet wel even slikken, het gevoel van de eerste weken komt even helemaal terug. Laten we hopen dat het deze keer niet zo lang zal duren voordat dat ding er weer uit mag.

Doe je best kanjer!