zaterdag 26 februari 2011

De tweede dag na de operatie.

Hoi manneke,

Om 8 uur zijn we al bij je. We gaan voor het eerst de schelpverzorging doen en straks komen opa, oma en Ilse op bezoek, dus zijn we mooi op tijd. We zien als we bij je komen dat het infuus weer aangekoppeld is. Ze zijn in de nacht begonnen met antibiotica, omdat je nog steeds hoge koorts hebt. Ook word je straks naar een 1 persoonskamertje verhuisd, omdat ze bang zijn voor een infectie. Bloedprikken hoeft niet meer, omdat ze al gestart zijn met de antibiotica.

We gaan je verzorgen en mogen alles vast neer leggen wat we nodig zijn, dat is een behoorlijke lijst. Anniek komt er bij en dan mogen we beginnen. Ik houd je hoofd en armpje vast zodat je niet kunt bewegen en papa haalt je uit de schelp en verzorgd al je wondjes. Met hier en daar een aanwijzing redden we ons prima. Het is ook helemaal niet zo moeilijk. Je hebt al wel een aantal drukplekken, maar dat is ook bijna niet te voorkomen. Anniek is erg tevreden over onze verrichtingen.

Dan mag je je fles, je bent helemaal afwezig en staart voor je uit. Waarschijnlijk heeft de verzorging je veel energie gekost en in combi met de antibiotica ben je erg afwezig. Je drinkt wel je fles helemaal leeg. We leggen ja nadien in de kinderwagen en gaan dan naar het treinstation om ons bezoek op te halen.

Wat fijn om je zusje even weer te zien en te kunnen knuffelen. We laten opa, oma en Ilse eerst even ons eigen onderkomen zien en dan gaan we met zijn allen naar jou toe. Je hebt honger en krijgt een fles. Dan is de kinderarts er voor je en terwijl we met haar praten, spuug jij snel een gedeelte van de fles weer uit. Dat betekent dat we je schelp weer moeten verschonen. De kinderarts verteld ons dat ze even willen afwachten of de antibiotica aan gaat slaan. Als dat aanslaat de komende 24 tot 48 uur, mag je met antibiotica naar huis.
We gaan je schelpverschoning weer uitvoeren en ditmaal zonder begeleiding. Het loopt al heel vloeiend. Als je weer netjes in je schelp ligt, laten we Anniek ons werk even keuren. Ze is dik tevreden en vind dat we het helemaal onder de knie hebben. Je bent intussen in slaap gevallen, dus leggen we je lekker weg. De neuroloog komt nog even langs na een telefoontje van de kinderarts. Hij vind dat je het prima doet na de operatie, maar heeft verder niets over je te zeggen. Het laatste woord ligt nu bij de kinderarts.

Wij gaan dan even een hapje eten en nat het eten gaan we met Ilse naar de daktuin. Dit is een mooie grote speelruimte voor alle kindjes hier in het ziekenhuis. Maar ook broer en zussen mogen daar spelen. Papa haalt je na een poosje nog even daar na toe, zodat opa, oma en Ilse nog even een blikje kunnen werpen en dan is het weer tijd voor hun om met de trein terug te gaan.
Ik heb het wel even moeilijk als ik Ilse weer zie vertrekken in de trein. Maar ze heeft gelukkig prima naar haar zin bij opa en oma. Laten we hopen dat we snel weer lekker met zijn allen samen zijn. Papa en ik gaan even terug naar het huis, we zijn beiden erg moe en kruipen even in bed.

Om 7 uur worden we wakker gebeld door de verpleging of we nog komen om jou te verzorgen. Papa gaat even alleen, ik voel me niet zo heel lekker.
Om half 11 is papa terug. Hij heeft samen met Isabel je verzorging gedaan en bij papa heb je je fles leeg gedronken. We gaan nog even in de huiskamer zitten om te kletsen met Sanne, de mama van Teun om de dag af te sluiten.

Tot morgen kanjer.

Geen opmerkingen: